Boosheid als basis voor nieuwsgierigheid

‘Word je gedreven door boosheid?’, vraagt de televisie-presentator die me heeft uitgenodigd voor een gesprek over mijn boek ‘Een schitterende slangenkuil’, over 50 jaar journalistiek. Nee, geen boosheid. Wat de lezer in het boek proeft is een gesublimeerde vorm van verbazing en betrokkenheid. ‘Als je wil mag je dat boosheid noemen’, zeg ik. Maar het is geen boosheid in agressieve zin, het is meer de drive die ten grondslag ligt aan journalistieke nieuwsgierigheid. Zo is er verbazing over de achteloosheid waarmee we problemen tegemoet treden en laten versloffen of onder het tapijt vegen. Met als resultaat dat jaren later een analist naar aanleiding van de moord op Peter R de Vries concludeert: er is een hele generatie die we hebben verwaarloosd en die jongetjes lenen zich nu voor een grijpstuiver als huurmoordenaar. In “Een schitterende slangenkuil’, zie je dit probleem ontstaan. Lees het hoofdstuk over de probleemwijk Zuilen in Utrecht en wat KRO’s Brandpunt daar tientallen jaren geleden al constateerde.