Het is even wennen: een hele zomer zonder Jeroen Pauw. Ik mis de lange slungel, die onderuitgezakt, ogenschijnlijk ongeïnteresseerd zo trefzeker zijn vragen weet te stellen.
Jeroen is een kunstenaar in het fileren van een onderwerp. Van A via B naar Z. Soms empathisch, dan scherp, ook wel oordelend, maar altijd echt op zoek. Jeroen Pauw doet wat te weinig Nederlandse interviewers doen. Hij beoefent het interview als een kunstvorm. Nog levend staat me het gesprek bij dat hij voerde met Reinout Oerlemans (5 Jaar Later), de succesvolle televisiezakenman, die niet op zijn zakelijke succes beoordeeld wil worden, maar op zijn creatieve kwaliteiten. Reinout schoot in het defensief en Jeroen vroeg hem, waarom hij niet op één lijn gezet wilde worden met toppers als Joop van den Ende en John Mol, voorwaar een groot compliment. Het was voor Reinout een bijna niet te winnen interview, want als Reinout zich wél op zijn zakelijke succes had laten voorstaan, zou Jeroen hem gevraagd hebben wat de televisieproducent de samenleving aan relevant oeuvre heeft nagelaten. Zo hóórt een interview te zijn: een spel tussen geïnterviewde en interviewer, een dans waarbij het de kunst is om de leiding te krijgen en te houden. Een goed interview is een wedstrijd. De gast heeft belang bij behoud van zijn gepolijste image en het is de taak van de interviewer om er barstjes, de kwetsbaarheid in te zoeken. Niet vilein, maar met open vizier en immer vanuit respect voor de gast. Een goed interviewer neemt én geeft.
Zomergasten
Hoe zou het interview met Viktor en Rolf in Zomergasten eruit hebben gezien, onder leiding van Jeroen. Niets ten nadele van Margriet van der Linden overigens. Ze heeft in enkele maanden tijd een bewonderenswaardige persoonlijke metamorfose doorgemaakt. Van onopvallende interviewster (Het Gesprek) met weinig aandacht voor kleding, uiterlijk en uitstraling naar een journalistiek femme fatale. Afgeslankt, strak in de kleren, met bestudeerde poses. Iets teveel bedacht, waardoor haar nieuw-aangemeten image haar voor de buis ook in de weg zit. Ze lijkt zichzelf voortdurend bewust van haar aanwezigheid en dat gaat ten koste van de concentratie. Soms zie je Margriet denken: tikten de minuten maar sneller dan in trage secondes. Het valt in de VPRO te prijzen, dat de omroep in Zomergasten niet alleen het intellectuele experiment aangaat, maar ook de journalistieke zoektocht voortzet. Het neemt niet weg: Zomergasten, gepresenteerd door Jeroen Pauw. Voor mij zou het een thuisblijver zijn.
Comments