“Onzinverhaal”, zegt Jesse Klaver over het artikel in De Telegraaf, waarin de krant de kritische lat legt naast zijn levensverhaal .
Van dubbeltje naar kwartje
Jesse Klaver groeide op in een arme buurt, had problemen met de katholieke kerk die hem niet wilde dopen en vocht zich door het Nederlandse onderwijssysteem op weg naar een goede opleiding. De kern van het CV dat Jesse zelf heeft geconstrueerd is helder: hij heeft geleden, maar overwonnen! Van een dubbeltje naar een kwartje: het kan, ook in Nederland.
Overdreven
“Overdreven”, luidt de conclusie van De Telegraaf het afgelopen weekend. Er zit minder leed in het CV van de politicus, dan hij zelf voorspiegelt. Jesse’s levensverhaal is misschien niet onjuist, maar wel stevig opgepoetst. Het is een deels geconstrueerde werkelijkheid.
Het verbaasde me niet
Ik las de kritische analyse en het artikel bevestigde voor mij twee beelden: dat van De Telegraaf als actiekrant die in de verkiezingen aan de kant staat van neoliberaal rechts. Het is dus geen wonder dat de redactie het vizier richt op Jesse, nu die vanuit het niks op een links succes lijkt af te stevenen.
Het kostte me dan ook weinig moeite om de primeur van De Telegraaf in dit perspectief te plaatsen. Ik ging er schouderophalend aan voorbij. Bovendien bevatte het onderzoek van de krant geen harde feiten en daarom lukte het De Telegraaf niet om mijn beeld van Jesse Klaver te veranderen. Niets aan de hand dus.
Ik wist het al
Dit is het andere beeld, dat wordt bevestigd. Iedereen kan zien, dat Jesse –al dan niet onder invloed van Amerikaanse adviseurs- zijn profiel heeft opgepoetst: misschien geen leugentjes, wel een stevige mate van overdrijving, noem het positieve inkleuring. Jesse is zeer geïnspireerd door het charisma van Obama. Het is geen wonder dat zijn adviseurs studie hebben gemaakt van de manier waarop de populariteit van Obama tot stand kwam. Copy-paste en ziedaar het profiel van Neerlands jongste ster aan het politieke firmament. We wisten het al. Maar let op: wat snel groeit, sterft ook weer snel af. Echte kwaliteit heeft tijd nodig. Jesse is er nog niet. Je moet van een Amerikaanse way-of-life houden om van Jesse te houden.
Nog niet frustratie-proof
Het is vooral de reactie van Jesse op de publicatie die me opvalt. Die is niet erg solid-state en verraadt het chagrijn van het jonge talent dat nog niet is opgewassen tegen tegenvallers. De publicatie van De Telegraaf is namelijk geen onzin-verhaal. Door het zo te kwalificeren switcht Jesse van het kamp van Obama naar dat van Trump. Mijn advies: geef niet de boodschapper de schuld van het onwelgevallige nieuws! Incasseer het als een vent.
Defensief
Op Facebook besteedt Jesse veel te veel woorden aan de publicatie. Hij laat zich in het defensief manoeuvreren. Kom op Jesse: niet zo lichtgeraakt! En blijf uit de buurt van de door Trump zo van harte omarmde demonisering van de pers…ook al is het de rechtse pers. De reactie van Jesse had kort, eenvoudig en krachtig kunnen zijn: “Ik heb kennisgenomen van de publicatie in De Telegraaf. De krant doet wat van deze krant verwacht mag worden en laat zien dat je vanuit verschillende perspectieven naar dezelfde feiten kunt kijken. Ik ben ervan overtuigd dat mijn kiezers in staat zullen zijn om alle informatie op de juiste waarde te schatten. Verder zou ik er nog aan willen toevoegen: vertrouw vooral op uw eigen inzichten”.
Barbie en Ken
Onwillekeurig moest ik denken aan een quote dezer dagen in een van de talkshows, waar iemand in een vergelijkbare situatie een parallel trok met Barbie en Ken, twee succesvolle fenomen waarvan de levenscyclus eindig bleek. Hij zei: “De een is van plastic en de ander heeft geen ballen”.
Ton Verlind
Meer weten?
Lees hier de oorspronkelijke publicaties.
Comments